Miron Zarycki (Lwów), Koherencje i adherencje Cantora

(Ponieważ treść tego referatu była drukowana w Transactions of the American Mathematical Society, Vol. 30, No. 3. p. t.: Allgemeine Eigenschaften der Cantorschen Kohärenzen, podajemy tu tylko wyniki referatu bez dowodów.)

1. Oznaczmy literą C przestrzeń, w której leżą wszystkie rozpatrywane tu zbiory, znak Ac niechaj oznacza dopełnienie zbioru A, zaś Ak jego koherencję (zbiór punktów skupienia zbioru A należących do A).

Zbiór Ak czyni zadość następującym niezależnym od siebie pewnikom:

Ik : Ak + Bk (A + B)k; IIk : Ak A; IIIk : Ackck = Akckc.

2. Opierając się na tych wzorach można udowodnić następujące ogólne własności pojęcia koherencji:

1k : Gdy A B,to Ak Bk, 2k : (AB)k AkBk, 3k : 0k = 0, 4k : Ck = C, 5k : Ack Akc, 6k : (A B)k Ak Bk, 7k : Akckk = Ackckck, 8k : Akkck = Akckckc.

3. Gdy na dowolnym zbiorze A wykonywać będziemy dowolną skończoną ilość razy operacje AkAc w dowolnym porządku, to każdy otrzymany w ten sposób zbiór będzie identyczny z jednym i tylko jednym ze zbiorów zawartych w następujących tablicach (Znak A B oznacza to samo co A B.):

A Ackc Ackkc Ackkkc Ak Ackck Ackkck Ackkkck Akk Ackckk Ackkckk Ackkkckk Akkk Ackckkk Ackkckkk Ackkkckkk Ac Akc Akkc Akkkc Ack Akck Akkck Akkkck Ackk Akckk Akkckk Akkkckk Ackkk Akckkk Akkckkk Akkkckkk

Wszystkie zbiory zawarte w obu tablicach są w ogólnym wypadku między sobą różne i nie zachodzą między niemi żadne inne związki, prócz podanych w tych tablicach.

4. Oznaczmy przez Aan = Akn1 Aknc n-tą adherencję zbioru A. Akn oznacza tu n-tą koherencję zbioru A. Pochodną zbioru A oznaczmy przez Ad.

Można teraz udowodnić dwa następujące znane twierdzenia:

I. Każdy zbiór A można rozłożyć na następujące części nie posiadające elementów wspólnych (dla dowolnego naturalnego n):

A = Aa1 + Aa2 + + Aan + Akn .

II. Twierdzenie W. H. Younga i L. E. J. Brouwera:

Aan Aamddla m < n.

5. (Treść tego ustępu nie była ogłoszona we wspomnianej nocie Trans. of Amer. Math. Soc.; znajduje się ona w pracy p. t.: Pochodna i koherencja zbiorów abstrakcyjnych, Rozprawy Tow. Naukowego im. Szewczenki we Lwowie, tom XXVII (w języku ukraińskim).) Koherencja określa się przez pochodną przy pomocy następującego wzoru Ak = AAd. Nie można jednak określić w podobny sposób pochodnej przez koherencję, t. zn , że gdy na dowolnym zbiorze A wykonywać będziemy operacje AkAc i gdy będziemy tworzyć logiczne sumy i iloczyny otrzymanych w ten sposób zbiorów, to w ogólnym wypadku nie otrzymamy takiego zbioru, który byłby identyczny ze zbiorem Ad.

Można jednak określić pochodną przez koherencję w następujący sposób:

Punkt a jest elementem pochodnej Ad, gdy jest on zawarty w {A + (a)}k.

Zbiór A jest zamknięty, gdy z relacji a {A + (a)}k wynika, że: a A.

Zbiór A jest w sobie gęsty, gdy z relacji a A wynika, że: a {A + (a)}k.

Domknięcie Ar zbioru A można określić przez koherencję w następujący sposób:

a Argdy: a A + {A + (a)}k.