Władysław Ślebodziński (Poznań), O nadpowierzchniach czterowymiarowej przestrzeni euklidesowej

Niechaj będzie dana forma dodatnia

ds2 = ik=13a ikdxidxk (F)

określająca metrykę pewnej rozciągłości riemannowskiej (V 3). Wiadomo, iż – w ogólności – nie istnieje nadpowierzchnia przedstawiająca (V 3) w czterowymiarowej przestrzeni euklidesowej.

1) Jeżeli krzywizny główne ωi (i = 1,2,3) rozciągłości (V 3) są wszystkie różne od zera, zagadnienie posiada rozwiązanie wtedy, i tylko wtedy, gdy są spełnione następujące warunki:

ω1ω2ω3 > 0, ρi sk = γiki(ρi ρk)(i,k = 1,2,3,ik), γ123(ρ1 ρ2) = γ321(ρ2 ρ3) = γ312(γ3 γ1),

w których przyjęliśmy

ρi = ω1 ω2 ω3 ωi ;

we wzorach powyższych symbole yhij oznaczają spółczynniki obrotu Ricci’ego dla trójścianu głównego rozciągłości (V 3), a symbole sk pochodne względem łuków krzywych głównych.

2) Jeżeli jedna z krzywizn głównych ω, jest równa zeru, zagadnienie nie posiada rozwiązania.

3) Jeżeli dwie krzywizny główne np. ω1ω2 są równe zeru, należy odróżnić dwa przypadki:

a) Jeżeli kangruencja główna odpowiadająca krzywiźnie ω2 rozciągłości (V 3) jest normalna, to forma (F) powinna być równoważna formie

(A1x3 + B1)2dx 12 + (A2x3 + B2)2dx 22 + dx 32,

w której funkcje Ai,Bi zmiennych x1,x2 powinny być tak dobrane, ażeby były spełnione warunki: 1. forma A12dx12 + A22dx22 ma być, odniesionym do krzywiznowych, elementem linjowym powierzchni w przestrzeni o krzywiźnie + 1, 2. muszą być spełnione równości

1 B2 B1 x2 = 1 A1 A1 x2 , 1 B1 B2 x1 = 1 A1 A2 x1 .

b) Jeżeli kongruencja główna odpowiadająca krzywiźnie ω2 nie jest normalna, warunki rozwiązalności zagadnienia sprowadzają się do następujących równości

s1(γ313ω3 γ231 ) = 2γ212γ312 γ213 ω3, s2(γ231ω3 γ312 ) = 2γ121γ321 γ123 ω3, γ123γ231 + γ231γ312 + γ312γ123 = 0.